11 Ağustos 2008 Pazartesi

'litikafobik olması ironik olan' a

sinir bozucu...

tahmin ettiğim kadar karanlık mı acaba gözlerim!

duymadığım sesini, hissetmediğim -daha- öpmeni özledim

o ilahiyle söylenecek arapça kelimeler öğretmişlerdi

kahverengi kalın camı kaldırarak güneşe içmeyi kendim öğrendim..

gülümserdin olsan.. zaten hep gülersin..

dumanın dumanıma ve tenin tenime

hiç birşeye yok ihtiyacımız..

yalnız: sen, ben ve kırmızı ışığımız!

s.e.v.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder