beşiğinden düşen kadın

ben beşiğinden düşen bir kadınım
hepiniz gibi küçükken kapıların eşiklerine tırmanırdım
sancım yok olmak değil
biraz daha doğurmak kendimden

ben öyle uluorta, gazetelere sarılmış bir yatırım
herkes uyuduğunda lir çalar
karanlık basmakalıp bir aydınlığa vurduğunda
her telimin akordunu bozarım

çekirdeklerini tüküren bir malta eriği eşliğinde
sloganımı gökkuşağına boyarım
aldanırım ahmak ıslatana
güneşlere rast gelir şemsiyem

ben her yalnız kaldığında
yalın ayak ve yarı çıplak
adamlardan ve kadınlardan inançalarını çalarım
çalarım tefimi ve her heyecana aşk diyecek kadar küstahım

ve uykumda eli olanlar bilsin
ben eski bir saat ustasıyım!
bitlerimi eşeleyip kendimi palmiyelere döker
ipek kılıfları tek celsede söker
kalbime kın kundaklarım

iyi ki bir ad dahi düşünmemişler
ben ki parmaklıklarını ve vidalarını yalayan ben
(beşiği vernikli)
beşiğinden kayan bir kuklayım
çoçuk değiliz ya bu vakitten sonra! :
beşiğinden düşen bir kadınım.


s.e.v.